In de ervaring van… nodig ik mensen uit hun ervaringen met de Methode Beter Ademen® te delen. Deze keer Marleen Geerts die in 2018 de opleiding startte. Lees hier haar ervaring.
“Ik heb altijd een gevoel van stress, kom nooit tot rust” zei de jonge, succesvolle vrouw die tegenover me zat. Gevolgd door een diepe zucht, “tijdens de yogales lukt het me wel om even te ontspannen, maar dat lage ademen lukt gewoon niet”. Ze had zich een week geleden bij me aangemeld op advies van een vriendin. Ik laat haar woorden even tot me doordringen….áltijd een gevoel van stress…..nóóit tot rust komen…….laag ademen lukt gewoon niet. Ik realiseer me dat er werk aan de winkel is. Te beginnen bij het terugbrengen van de superlatieven.
Wanneer ga je keuzes maken?
Ben je echt áltijd gespannen? Of zijn er ook momenten dat je wel tot rust komt? En wat betekent ‘tot rust komen’ voor jou? Wat zou je dan willen voelen? Eenmaal in gesprek komen we tot de conclusie dat het leven van deze mooie, succesvolle en leuke vrouw best vol gepland is. Weliswaar met voornamelijk leuke en uitdagende activiteiten, maar toch….vol is het wel. Door dit drukke tijdschema ontstaan de superlatieven vanzelf, je hebt simpelweg geen tijd meer om gebeurtenissen te verwerken en terug te brengen naar proporties. Alles wat je doet en voelt wordt één grote brei, zonder overzicht. Tijd dus om keuzes te maken en rust in te bouwen.
“Dan beginnen we gewoon bij het begin, de kern van alles”
Hoe gaan we dit aanpakken?
“Ja maar…. Wat dan? En hoe dan?” Het hele berenbos komt er aan te pas om mij te overtuigen van het feit dat een stapje terug doen echt niet kan. “Dan beginnen we gewoon bij het begin, de kern van alles,” is mijn simpele antwoord. “De ademhaling”. Het was mij ondertussen al opgevallen dat de ademhaling inderdaad hoog zat, de uitademing niet soepel verliep en dat de buik niet meedeed. Kenmerken van iemand die vanuit het hoofd leeft en wegblijft bij emoties. Omdat ik de ademhaling naar het lijf wil terugbrengen, stop ik met vragen stellen waar het hoofd over na gaat denken. In plaats van praten kies ik ervoor om te oefenen met een krachtige uitademing. Het resultaat is verbluffend, zodra de ademhaling zijn weg naar de buik heeft gevonden, komen de tranen.
“Terwijl we de ademhaling verdiepen en verlengen zie ik de rust ontstaan.”
Het gesprek verandert van ‘ja maar…’ naar ‘ik wil…’ en er kunnen een heel aantal beren terug naar het bos. Terwijl we de ademhaling verdiepen en verlengen zie ik de rust ontstaan. Aan het einde van deze eerste sessie zit er nog steeds een jonge, succesvolle vrouw, maar nu met een (voorzichtige) lage ademhaling en een boel om over na te denken. Gelukkig zie ik haar volgende week weer. Ik kijk er naar uit.
Meer over Marleen Geerts, kan je hier vinden. Wil je meer over de opleiding weten. Ga dan naar deze pagina.